RNA-AΪ ΣΤΟ ΚΑΛΟ!

Σήμερα θα σας μεταδώσω μια είδηση που αφορά την επιστήμη μου(ναι δικιά μου είναι). Φαίνεται ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου ώστε η μέθοδος της "παρέμβασης RNA" (RNAi) να αρχίζει να εφαρμόζεται δειλά-δειλά στην κλινική πράξη.
Η μέθοδος αυτή είναι από καιρό γνωστή στους επιστήμονες όμως φαίνεται πως τώρα οι περιορισμοί και οι φόβοι των παρενεργειών αρχίζουν να αντιμετωπίζονται. Η διαδικασία του RNAi γίνεται φυσιολογικά στα κύτταρα μας τα οποία φαίνεται ότι εξελίχθηκαν να τη χρησιμοποιούν ως φυσιολογική άμυνα απέναντι σε ιούς. Χονδρικά, να πούμε ότι το κύτταρο καταστρέφει δίκλωνα μόρια RNA αφού τα ξεδιπλώσει αλλά επίσης στρέφεται εναντίον και συμπληρωματικών τους τμημάτων. Οπότε εμείς εισάγοντας δίκλωνα RNA που αντιστοιχούν σε γονίδια ανεπιθύμητα σε εμάς μπορούμε τα γονίδια αυτά να τα απενεργοποιήσουμε. Σχετικά πειράματα σε κυτταρικές καλλιέργειες έδειξαν μάλιστα ότι η μέθοδος RNAi παρεμβαίνει μόνο στην μετάφραση των γονιδίων, και όχι στο DNA (βασικό!) ώστε να διατηρείται η ακεραιότητα του γονιδιώματος.
Η μέθοδος λοιπόν αυτή μας επιτρέπει να "κλείνουμε τους διακόπτες" των γονιδίων και υπάρχουν πολλά ανεπιθύμητα γονίδια που ευνοούν καρκινογένεσεις και διάφορες σοβαρές παθήσεις.
Η μέθοδος RNAi εφαρμόστηκε με επιτυχία για μια σειρά νοσημάτων όπως ηπατίτιδα C, λοιμώξεις του αναπνευστικού και νόσος του Ηuntigton. Κλινικές δοκιμές έχουν γίνει στην περίπτωση του εκφυλισμού της ωχράς κηλίδας, της συνηθέστερης αιτίας τύφλωσης στο Δυτικό κόσμο, που μέχρι κ σήμερα παραμένει ανίατη. Άντε και εις ανώτερα..

Manderlay, το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Τρίερ

Λοιπόν, χθες ξέκλεψα λίγο χρόνο και είδα το Manderlay του Λαρς φον Τρίερ. Το βρήκα πολύ καλό χωρίς να μου αρέσει ωστόσο όσο το Dogville. Καλά μεταξύ μας όσο καλό και να ήταν το Manderlay εφόσον το Dogville ήταν μια ιδιαίτερη ταινία που σου κάνει εντύπωση από την πρώτη και σου μένει στο μυαλό, ήξερες που θα κινηθεί το Manderlay τόσο σε ότι αφορά τη δομή, τη σκηνοθεσία, αλλά και την υπόθεση. Ανεξαρτήτως όμως αυτής της "αδικίας" εξακολουθώ να πιστεύω ότι το Dogville ήταν "βαθύτερο". Π.χ. πόσο πιο δικαιολογήμενο ήταν το ξέσπασμα της Γκρεϊς στο Dogville σε σχέση με το "ψάχνω να βρω την αφορμή" ξέσπασμα στο Manderlay για να υπάρξει η ίδια κατάλληξη. Η ηθοποιός που έπαιζε την Γκρεϊς μου άρεσε πολύ όχι όμως όσο η Kίντμαν που υπήρξε πολύ πιο "στοιχειωτική" στο ρόλο (παρ'όλο που δεν τη πάω μια, οφείλω να πω ότι ήταν εξαιρετική). Καλά ο Νταφόε όλα τα λεφτά..Του πάνε γάντι αυτοί οι ρόλοι.

Σαν τον Αμαντέους δεν έχει..

Σήμερα είναι μια πολύ μεγάλη μέρα για τη μουσική! Σαν σήμερα γεννήθηκε η μεγαλύτερη μουσική ιδιοφυία όλων των εποχών (μην ακούσω τίποτα για Μπετόβεν!), ο Βόλφγκαγκ Αμαντέους Μότσαρτ (1756-1791). Ας τιμήσουμε τη μνήμη του παραθέτοντας ένα απόσπασμα από αυτά που έγραψε ο Γιώργος Β. Μονεμβασίτης για τον μεγάλο συνθέτη:
"Ο Μότσαρτ υπήρξε ο αγαπημένος των Θεών. Αυτό άλλωστε σημαίνει και το εκ των ονομάτων του Αmadeus. Σήμερα είναι αναμφίβολα ο αγαπημένος των ανθρώπων. Τα έργα του, δομημένα με τα πολύτιμα αποστάγματα της τεχνοτροπίας και του κλασσικισμού, κατέλαβαν από τη στιγμή της δημιουργίας τους μια ξεχωριστή θέση στη σκέψη και την καρδιά των φίλων της μουσικής. Η τέλεια εφαρμογή των κανόνων συνδυασμένη με μοναδική ευρηματικότητα η οποία υλοποιείται σε πανέμορφες μελωδίες, ευεργέτησαν τα έργα του Μότσαρτ με τη σπάνια ικανότητα να προκαλούν την άμεση τέρψη και του πιο ανυποψίαστου ακόμα ακροατή. Ο Μότσαρτ δεν υπήρξε καινοτόμος ούτε διεκδίκησε το χρίσμα του μουσικού οραματιστή. Ότι υπέγραψε όμως το δωροδότησε με αρμονία ανυπέρβλητη και με τελειότητα μορφής και περιεχομένου, χαρίσματα αντάξια της μεγαλοφυίας του. Ο μουσικός κόσμος θα ήταν ασφαλώς λιγότερο φωτεινός, λιγότερο πλούσιος, χωρίς το δικό του, μικρό σε διάρκεια μεγάλο όμως σε προσφορά, πέρασμα από τη γη".
Όσοι ενδιαφέρονται να μάθουν για τον τεράστιο συνθέτη, να γνωρίσουν τα έργα του, και τη ζωή του, μπορούν να παρακολουθήσουν το 24ωρο αφιέρωμα που προβάλλει σήμερα η ΕΤ-1(κάτι ανάλογο κάνουν τα κρατικά κανάλια σε όλο τον κόσμο). Περισσότερες λεπτομέρειες στο ειδικά διαμορφωμένο site www.24hoursmozart.com. Εγώ πάντως δε θα χάσω στιγμή από το αφιέρωμα(αυτές οι υπερβολές..)

Η οδύσσεια ενός ξενιτεμένου..

Χθες ήταν μια πολύ κουραστική μέρα για τον bl(ji)og. Έγραφα το πρώτο μου μάθημα για την παρούσα εξεταστική και η κακοκαιρία μ' έβαλε σε σκέψεις. Να πάω, να μήν πάω; Πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα; Ξύπνησα λοιπόν αρκετά πρωί για να ενημερωθώ από τα πρωινά δελτία. Δεν κατάλαβα και πολλά πράγματα..Οι δρόμοι στο Λαγκαδά, στο Δερβένι κ μέσα στην Θεσ/νίκη δεν είχαν πρόβλημα, αλλά στην Λάρισα δεν ήξερα τι γινόταν. Μήπως λ.χ έκλεινε το πανεπιστήμιο και πήγαινα τζάμπα. Υπήρχαν δύο τρένα για Λάρισα ένα που αναχωρούσε 7:36 και τo intercity που αναχωρούσε 10:21. Αποφάσισα να πάρω το δεύτερο λοιπόν σε περίπτωση που μάθαινα ότι το πανεπιστήμιο θα λειτουργούσε κανονικά δεδομένου ότι αυτό δεν θα μπορούσα να το μάθω πριν τις 7:36. Κι έτσι κι έγινε. Φτάνω στο σταθμό κουτσά-στραβά, λόγω της κίνησης. Πριν βγάλω το εισητήριο ρωτάω αν θα υπάρξει κάποια καθυστέρηση. Το μάθημα το έδινα 12:00, το τρένο φτάνει Λάρισα 11:45 οπότε μια καθυστέρηση θα δημιουργούσε πρόβλημα. Η υπάλληλος ήταν κατηγορηματική: δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας (γκρρρ!Δε θα φροντίσω να χάσεις τη δουλειά σου; θα σου πω εγώ!). Ανεβαίνω λοιπόν στο τρένο, στα μισά της διαδρομής κολλάααμεεε..Πάει λέω το'χασα το μάθημα. Όμως όχι δε θα τ'αφήσω έτσι. Παίρνω τηλ. την καθηγήτρια για να της πω τα καθέκαστα και μου λέει ότι δεν υπάρχει θέμα: ότι ώρα και να φτάσω μπορώ να μπώ στην αίθουσα και να δώσω. Καλό αυτό! Σε 25' ξεκολλάμε-χαρά εγώ!Σε 10' πάλι ώρα 11:55 ξανακολλάμε στους Νέους Πόρους! Δίπλα μας επίσης κολλημένη μια άλλη αμαξοστοιχία. Και ποια αμαξοστοιχία λέτε να ήταν; Ναι, ναι των 7:36!! Μάλιστα τους είχαν κόψει και τη θέρμανση!!Οπότε κάποιοι επιβάτες πλήρωσαν τη διαφορά και ήρθαν στο δικό μας! Κατά τις 12:20 ξεκινήσαμε και φτάσαμε κανονικά στη Λάρισα. Το άλλο απίστευτο: μέχρι και 2-3 χλμ. έξω από την πόλη να γίνεται πανζουρλισμός από χιόνι, μέσα στην πόλη: ούτε σταγόνα! Πήγα, έδωσα το μάθημα, έγραψα πολύ καλά (πάλι καλά) και μετά συναντήθηκα με δυο κολλητές μου. Ήπιαμε τη ζεστή μας σοκολάτα και μετά πήγαμε να τσακίσουμε μακαρονάδες στη Veccia Posta της Ταχυδρομείου. Το απόγευμα τώρα, άλλη αναμπουμπούλα. Ο καθένας έπαιρνε ότι τρένο έβρισκε! Προγράμματα ξεχάστε τα! Τελικά άλλαξα εισητήριο τρεις φορές μέχρι να μπω στο τρένο. Ο εισπράκτορας έμεινε έκπληκτος, αφού του έδωσα.. τριπλό εισητήριο με τρεις διαφορετικές ώρες αναχώρησης για τρεις διαφορετικές αμαξοστοιχίες!!! Τελικά έφτασα ζώον κ αβλαβές στη Θεσσαλονίκη. Μετά από όλα αυτά το σκυλομετάνιωσα που πήγα! Γαβ γουβ!Αρφ!

Eίμαστε στον αέρα!

Είμαι πολύ ενθουσιασμένος γιατί το Μega άρχισε να επαναπροβάλλει μια ιδιαίτερα αγαπημένη κ καλόγουστη σειρά, το θρυλικό "Είμαστε στον αέρα"! Για όσους δεν είδαν ποτέ τη σειρά είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να τη δουν τώρα. Ειδικά για τους ορκισμένους οπαδούς του ραδιοφώνου η σειρά αποτελεί must!Παίζει η παρέα των "Άγαμων θυτών", χρειάζεται να πω περισσότερα; Πραγματικά όσο πας προς το παρελθόν τόσο καλύτερα σήριαλ συναντάς. Πχ το "Είμαστε στον αέρα" όπως κ οι άλλες παλιές καλές σειρές δημιουργούσαν αυτό που λέμε "χαρακτήρες"! Οι "χαρακτήρες" ήταν εντελώς διακριτοί, και "χτίζονταν" με την πλοκή! Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι "πλαστικούς", αντιρρεαλιστικούς, "κλωνοποιημένους" ηθοποιούς που κοροϊδεύουν τον εαυτό τους..και εμάς!

Δ/νση παραγωγής: Παύλος ΞενάκηςΣενάριο: Θοδωρης Μανίκας, Παναγιώτης ΚούσταςΣκηνοθεσία: Νίκος ΚουτελιδάκηςΔ/νση Φωτογραφίας: Τάκης ΜπαρδάκοςΜουσική επιμέλεια: Θοδωρής ΜανίκαςΣκηνογραφία: Αντώνης ΧαλκιάςΠαίζουν: 'Ακης Σακελλαρίου, Στέλιος Μάινας, Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Θοδωρής Αθερίδης, Ελένη Ζιώγα, Κορίννα Δραμουλιάνου, Αφροδίτη Σημίτη, Σοφία Μυρμηγκίδου, Δήμητρα Ματσούκα, Αλεξάνδρα ΠαυλίδουΠαραγωγή: ΑΝΩΣΗ Α.Ε.

Μέγαρο Μουσικής: douze points!

Προψές πήγα Μέγαρο Μουσικής σε μια συναυλία του Μανώλη Μητσιά με την παρουσία κ άλλων λιγότερο γνωστών τραγουδιστών. Να σας πω λοιπόν τα καθέκαστα. Ο μόνος που δε μου άρεσε καθόλου ήταν ο Μητσιάς, για να δείτε τι ανάποδος που είμαι! Και εξηγούμαι. Είναι πρωτίστως το στυλ των τραγουδιών που δε μου λέει τίποτα, δηλαδή μπουζούκι, πλήκτρα, λυρισμός/μελωδιούλες, στίχοι τύπου "με λένε Γιώργο και ποτέ δεν τραγουδώ" και τραβήγματα στη φωνή με προσπερνούν όπως μια Ferrari το μικρό Smart! Δεύτερος λόγος που δεν μου άρεσε είναι ότι σαν χαρακτήρας φαίνεται πως είναι υπερβολικά χαμηλών τόνων και το βγάζει και σαν τραγουδιστής. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό όμως σε υπερβολικό βαθμό σε κάνει τρομερά "κουμπωμένο" στην εικόνα σου και δε βγάζεις ψυχή. Και η κινησιολογία του απαράδεκτη. Κουνούσε τα χέρια του με τον ίδιο τρόπο τόσο που δεν πρόσεχες τίποτ' άλλο παρά μόνο αυτό! Κρίμας..
Μετά βγήκε μια τραγουδίστρια, ένας απαράδεκτος κλώνος της Αρβανιτάκη. Ήταν τόσο μέτρια που θα μπορούσε να παίξει στο "Star Wars 2: Attack of the clones"! Eυτυχώς από εκείνο το σημείο κι έπειτα ακούσαμε επιτέλους μουσική. Ο Μανώλης Ανδρουλιδάκης αρχικουμανταδόρος των μουσικών και κιθαρίστας ερμήνευσε τρία τραγούδια του Σαββόπουλου έξοχα. Αυτό που συγκλόνισε ήταν μια φοβερή εκτέλεση του "Μ'αεροπλάνα και βαπόρια", έτριξαν και οι σομμιέδες! Τα καλύτερα όμως δεν τα είχαμε δει ακόμα. Ο Ανδρουλιδάκης προλόγισε την εμφάνιση μιας καλής του φίλης από την Κρήτη (δυστυχώς δεν συγκράτησα όνομα). Τα όσα ακολούθησαν δύσκολα περιγράφονται. Μια θεά, με τη λύρα στα χέρια είπε τρία τραγούδια..σκέτο χάσιμο, και από φωνή; Ας μην το συζητήσουμε καλύτερα. Ειδικά το δεύτερο που είπε, ένα σε ανατολίτικο ύφος, θα το βλέπω στον ύπνο μου για καμμιά βδομάδα! Aφού μας άφησε, " η θεά με την λύρα", εμφανίστηκε ο Γιάννης Χαρούλης ένας απίστευτος νεαρός performer, με μια στεντόρεια φωνή που παραπέμπει (μακρινά) στον Ξυλούρη. Είπε κι αυτός κρητικά τραγούδια με συγκλονιστικό τρόπο και απίστευτη ψυχή. Πέταξε και θανατερές ατάκες! "Σας εύχομαι να είστε υγιείς, όχι τίποτ' άλλο έχω ένα συνάχι και με νευριάζει"!! Αυτός και η "θεά με την λύρα" ανήκουν στους άριστους, στους "άλλους", στους "διαφορετικούς" σ' αυτούς που εν τέλει κάνουν τη διαφορά στη μουσική. Μετά κόντεψα να πάθω καρδιακό επεισόδιο γιατί ξαναβγήκε ο Μητσιάς και εν μέσω ροχαλητών κ μπόλικης βαρεμάρας μου τέλειωσε η συναυλία. Ανάμικτα λοιπόν τα συναισθήματα, όπως τα τοστ του "Παρα πέντε":-)!

Whatever..

Eπειδή τελευταία ακούω συχνά κάποιους να λένε : "εγώ ποτέ δε χάνω το Παρά πέντε" ή "η αγαπημένη μου σειρά είναι το Παρά πέντε" να διορθώσω με το συμπάθειο. Το σωστό είναι "παρακολουθώ το "ΣΤΟ Παρά πέντε". "Στο Παραπέντε" σημαίνει την τελευταία στιγμή, στο παρατσάκ, στο τσαφ, στο τσουφ και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Αν βγάλεις το "στο" μένει το "παρα πέντε" που είναι το γνωστό extreme sport με το αερόστατο. Αλλά και η σωστή φράση "....το "στο Παρα πέντε" είναι επίφοβο να χρησιμοποιηθεί. Ένας μπάρμπας στο κέντρο της Σαλόνικα πουλάει τοστ και το μαγαζί λέγεται "Ο Παρα πέντε" οπότε η επιγραφή <<ΤΟΣΤ "Ο ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ" >> μπορεί να σας μπερδέψει αν δεν χρησιμοποιήσετε τα κατάλληλα συμφραζόμενα:-)!! Περισσότερη βλακεία γίνεται; Δε γίνεται!

Οπεν γιουνιβέρσιτι οφ λάγκαντας..

Χθες, Τρίτη και 17, του Αγίου Αντωνίου, πήγα κατά τις 18:00 στο γυμναστήριο. Αφού έκανα άρπα-κόλλα τη γυμναστική μου, άλλαξα και πήγα σφαίρα στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Λαγκαδά [έξτρα info για τους μη γνώστες: Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Λαγκαδά είναι ένας θεσμός που υπάρχει τα τρια τελευταία χρόνια με διαλέξεις από ονομαστούς καθηγητές για ειδικά θέματα. Η προσέλευση είναι ελευθέρα κ ανεξαρτήτως ηλικίας ενώ οι σπουδαστές αποφοιτούν με βεβαίωση σπουδών(κάτι σαν πτυχίο)]. Χθες λοιπόν το θέμα ήταν "τα Μ.Μ.Ε. στην Ελλάδα του 21ου αιώνα", ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον θέμα, μετά τις εξελίξεις στον κοινωνικό ιστό τα τελευταία χρόνια (δηλαδή της ανάδειξης της εξουσίας του τύπου σε πρώτη εξουσία). Ομιλητής ήταν ο γνωστός Γιώργος Πιπερόπουλος (δεν αναφέρω τις ιδιότητες του γιατί θα νυχτώσουμε) για τον οποίο δεν είχα την καλύτερη άποψη από τις επισκέψεις του σε πρωινές εκπομπές τύπου Παπαδάκη σε ότι αφορά τον τρόπο που επικοινωνεί και όχι βεβαίως για τις ακαδημαϊκές του γνώσεις. Όλα αυτά που είπε λοιπόν ήταν η αποτύπωση της κατάντιας του τύπου στις μέρες μας, τα αίτια που οδήγησαν σε αυτή, και πως αντανακλώνται αυτά σε μας, στην κοινωνία. Η συζήτηση όπως ήταν φυσικό επικεντρώθηκε στην τηλεόραση που κυριαρχεί περισσότερο από τις άλλες μορφές τύπου. Έκανα και δύο ερωτήσεις στον αξιότιμο καθηγητή όπου στη μια εξ αυτών που αφορούσε τον ίδιο και τις προθέσεις που έχει όταν βγαίνει στο γυαλί πήρα ειλικρινή απάντηση (θα σας την αναφέρω σε επόμενο post γιατί είναι καλή για συζήτηση). Σημαντικότατο θέμα που θα πρέπει να μας προβληματίζει όλους μας για να μην αναρρωτιόμαστε μετά από κάθε έγκλημα, εκδήλωση προβληματικής συμπεριφοράς, εκχυδαϊσμό κ προσβολή της δημόσιας αιδούς τις πταίει και ποιος ξεκίνησε τον ανήθικο πόλεμο πρώτος: οι τηλεθεατές ή η τηλεόραση; Το σίγουρο είναι ότι ο κύκλος έγινε φαύλος προ πολλού..

Ένας Στόουν (stone=πέτρα) για να τον πάρεις με τις πέτρες!

Τις προάλλες (πολύ προάλλες όμως) είχα δει σε dvd εννοείται την αμφιλεγόμενη ταινία του Όλιβερ Στόουν για τον Μέγα Αλέξανδρο. Αντί να καταφύγω σε ένα ανευ προηγουμένου κατήγορω σε ότι αφορά το ποιόν του σκηνοθέτη και της ταινίας του προτιμώ να σιωπήσω και να διαβάσω μαζί σας τον όρκο που έδωσε ο Μέγας Αλέξανδρος στην πόλη Ώπη. Το post το αφιερώνω στον φαντάρο όπως του το υποσχέθηκα.

Γιατί ο Μέγας Αλέξανδρος είναι ο μόνος MΕΓΑΣ που χάραξε την Ιστορία της Ανθρωπότητας.

"Σας εύχομαι, τώρα που τέλειωσαν οι πόλεμοι, να ευτυχήσετε με την ειρήνη. Όλοι οι θνητοί από δω και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός, μονιασμένος, για την κοινή προκοπή. Θεωρήστε την Οικουμένη πατρίδα σας, με κοινούς τους νόμους, όπου θα κυβερνούν οι άριστοι, ανεξαρτήτως φυλής. Δεν ξεχωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενοκέφαλοι, σε Έλληνες και βαρβάρους. Δεν μ' ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν. Τους καταμερίζω με ένα μόνο κριτήριο - την αρετή. Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από κάθε βάρβαρο. Αν ποτέ σας παρουσιασθούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε ποτέ στα όπλα, παρά θα τις λύνετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ εγώ διαιτητής σας. Τον Θεό δεν πρέπει να τον νομίζετε σαν αυταρχικό κυβερνήτη, αλλά σαν κοινό Πατέρα όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με την συζωή που κάνουν τ' αδέλφια στην οικογένεια. Από μέρους μου σας θεωρώ όλους ίσους, λευκούς, ή μελαψούς και θα ήθελα να μην είστε μόνο υπήκοοι της Κοινοπολιτείας μου, αλλά όλοι μέτοχοι, όλοι συνέταιροι. Όσο περνάει από το χέρι μου, θα προσπαθήσω να συντελεσθούν αυτά που υπόσχομαι. Τον όρκο που δώσαμε με τη σπουδή απόψε κρατήστε τον σαν συμβόλαιο αγάπης".

(Όρκος Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ωπη)

Πηγή: Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, Κεφ. Μέγας Αλέξανδρος

Άντε κύριε Στόουν πάλι μέσα έπεσες βρε!

Κρατήστε την περηφάνεια, πετάξτε την προκατάληψη!

Η αδερφή μου σήμερα έπεσε θύμα μιας ιδιαίτερα απρόσμενης έκπληξης. Αγόρασε το βιβλίο "Περηφάνεια και προκατάληψη" της Τζέιν Ώστεν ( του οποίου η κινηματογραφική μεταφορά προβάλλεται στα σινεμά αυτή την περίοδο-να πάτε να τη δείτε) και πήγε στη σχολή για το μάθημά της. Άφησε λοιπόν τη σακκούλα με το βιβλίο σε πάγκο που ήταν ακριβώς δίπλα στην αίθουσα που έγινε το μάθημα για μόλις 2 λεπτά. Όταν επέστρεψε το βιβλίο είχε κάνει φτερά! Incredible yet true! Πήγε ξανά στο βιβλιοπωλείο και ζήτησε πάλι το βιβλίο. Αφού εξήγησε στον πωλητή τι συνέβη και θέλει να ξαναγοράσει το βιβλίο, το πήρε στην ίδια τιμή αν και ήταν ακριβότερη έκδοση η συγκεκριμένη-η προηγούμενη που εκλάπη είχε εξαντληθεί- ο πωλητής όμως, ιδιαιτέρως ευγενής και με κατανόηση, επέμενε να της δώσει το βιβλίο στην ίδια τιμή με το προηγούμενο μετά από όσα είχε περάσει (υπάρχουν και καλοί άνθρωποι μη νομίζετε). Τι συνέβη όμως με τον αινιγματικό και μυστηριώδη κλέφτη; Ποιος ήταν άραγε; Ένας απερινόητος ως προς τα αίτια της πράξης του κοινός άρπαγας ή μια απελπισμένη και συνάμα τρυφερή και ρομαντική ψυχή:-); Να μια ωραία ιστορία για βιβλίο. Πέρα από το αστείο του πράγματος όμως είναι λυπηρό ένας χώρος σκέψης, προβληματισμού και παίδευσης των σημερινών νέων να καταντάει χώρος έρμαιο στα χέρια ανυπόληπτων κλεπταποδόχων.
Για να κάνεις κάτι τέτοιο σημαίνει πως σου λείπει προφανώς η περηφάνεια και έχεις την προκατάληψη του ότι "κλεψιά είναι ένας εύκολος και ανέξοδος τρόπος να αποκτήσεις ένα αγαθό". Οπότε σύνθημα της ημέρας ο τίτλος.

Διαφορά μεταξύ παιχνιδιού και πραγματικότητας..

Η θλιβερή είδηση της ημέρας μας έρχεται από την Αγγλία. Δύο έφηβοι σκότωσαν την ίδια τους τη γιαγιά και πήραν τα λεφτά της (που πολύ πιθανόν να προορίζονταν για τους ίδιους). Από την λεπτομερή ανάκριση προέκυψε η εξής ιδιαιτερότητα στην καθημερινή ζωή των δύο παιδιών. Έπαιζαν μανιωδώς action games στο internet. Αυτό θρυμμάτισε τόσο πολύ την προσωπικότητά τους που στο τέλος δεν ξεχώριζαν το περιβάλλον του παιχνιδιού από την πραγματικότητα. To ότι δεν έδειχναν καμμία συναίσθηση αυτού που έκαναν αποδεικνύεται από το φρικτό γεγονός ότι με τα λεφτά που πήραν ήθελαν να αγοράσουν..κινητό!Κάθε υπερβολή κ κάθε ακρότητα μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες λοιπόν. Γιαυτό, με μέτρο! Οικογένειες, σχολεία, εκκλησία, πολιτεία ελπίζω τα αυτιά να είναι ανοιχτά..

To Υπουργείο υγείας προειδοποιεί: το σιρόπι βλάπτει σοβαρά τη γεύση!

Η Buckley's είναι μια εταιρεία που προφανώς μεταξύ άλλων παράγει ένα σιρόπι για το βήχα. Έχει όμως απότι φαίνεται άσχημη γεύση. Το γεγονός αυτό όμως δεν πτόησε καθόλου την εταιρεία αλλά αντιθέτως το χρησιμοποίησε για την διαφημιστική καμπάνια του συγκεκριμένου προϊόντος! Το διαφημιστικό σλόγκαν είναι: "it tastes awful, but it surely works!". Mάλιστα στο site της εταιρείας υπάρχει ειδικό photo gallery. Με αυτό προτρέπουν τους καταναλωτές να αποθανατίσουν τη φάτσα τους αφού έχουν πάρει το εν λόγω σιρόπι και να στείλουν τη φωτογραφία στο photo gallery! Παράδειγμα τρομερής επιχειρηματικότητας λοιπόν η συγκεκριμένη εταιρεία που φαίνεται ότι είναι της άποψης "η χειρότερη δυσφύμιση μπορεί να μετατραπεί σε καλή διαφήμιση"! O κύριος της φωτογραφίας το ευχαριστιέται δεόντως! It tastes awful, but it surely works, man!

To τραγούδι αλλά ελληνικά

Μια ενδιαφέρουσα προσπάθεια ξεκινάει το ραδιόφωνο Μύθος 93.4. Ο 1ος Πανελλήνιος Ραδιοφωνικός Διαγωνισμός Ελληνικού Τραγουδιού είναι γεγονός! Τα τραγούδια που παίρνουν μέρος ανέρχονται στα 120. Μπορεί να ψηφίζει κ ο κόσμος τα τραγούδια που επιθυμεί μέσω SMS ενώ θα υπάρχουν και σημαντικά δώρα για αυτούς που θα προβλέψουν τους νικητές. Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τους όρους συμμετοχής και τον διαγωνισμό στο site του Μύθου www.mythosradio.gr.

Οι καταναλωτές γιορτάζουν..

Για να ρίξουμε ένα βλέφαρο στον τρόπο με τον οποίο γιορτάσαμε και φέτος την έλευση των Χριστουγέννων και του νέου έτους. Τελικά οι γιορτές μας οφελούν όσο νομίζουμε ότι μας οφελούν; Σε αριθμούς, λοιπόν να τι ακριβώς συνέβη τις μέρες των εορτών σύμφωνα με το περιοδικό Sunday:
200.000 τόνοι σοκολάτας πωλούνται παγκοσμίως
10 εκ. γαλοπούλες καταναλώνονται παγκοσμίως κατά την περίοδο των Χριστουγέννων
35.000.000 μπουκάλια κρασί καταναλώθηκαν μόνο στην Αγγλία
Το περιστασιακό σεξ αγγίζει το ποσόστο του 40% κατά την περίοδο των γιορτών
34 με 36 εκατομμύρια έλατα κόβονται κάθε χρόνο εκ των οποίων το 95% πηγαίνει κατευθείαν για πώληση
Σύμφωνα με στατιστικές οι Έλληνες πίνουν 2-3 ποτήρια αλκοόλ στις εξόδους τους κατά την εορτινή περίοδο παρ' όλο που 1 και μόνο ποτό ισοδυναμεί με ποσοστό αλκοόλ 0,2 χιλ. για τους άνδρες και 0,3 χιλ. για τις γυναίκες, ενώ το επιτρεπτό όριο από τον ΚΟΚ είναι 0,25 χιλ.
2-3 κιλά παίρνουν οι Έλληνες κατά την εορταστική περίοδο μεγάλο ποσοστό των οποίων προέρχεται από το ποτό.
18 δισεκ. χριστουγεννιάτικες κάρτες στέλνονται μόνο στη Βρετανία. Για να παραχθούν αυτές απαιτείται η κοπή 200.000 δένδρων

Το καλύτερο άλμπουμ όλων των εποχών (μέχρι ν'αλλάξω γνώμη!)

Χθες πως μου ήρθε, ήθελα να αγοράσω ένα κλασικό άλμπουμ από αυτά που συχνά αναφέρονται στα αφιερώματα με τα καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών (σχόλιο-σφήνα: παρεπιπτόντως μη δίνετε ιδιαίτερη σημασία σε αυτά-ο καθένας έχει τα δικά του καλύτερα και κανείς μουσικοκριτικός δεν ξέρει καλύτερη μουσική από τον καθένα μας). Η πλάκα είναι ότι είπα να αγοράσω για πρώτη φορά ένα punk άλμπουμ που την punk δεν μπορώ να την ακούσω με τίποτα. Ευτυχώς όμως που υπήρξαν τέτοια τεράστια συγκροτήματα σαν τους Clash που με την ανοιχτομυαλιά τους κάνουν και τους ακροατές ανοιχτόμυαλους. Αρθρο πρώτο λοιπόν οι ταμπέλες σκοτώνουν τη μουσική (είναι για τους μουσικοκριτικούς που λέγαμε πιο πάνω). Η μουσική των Clash όσο πατάει στο punk άλλο τόσο πατάει σε χίλια άλλα δυο. Το παίξιμο τους είναι ΑΨΟΓΟ, σφιχτοδεμένο, σαν ορχήστρα λες και παίζουν μαζί 400 χρόνια και τα τραγούδια; Η πιο ευχάριστη ίσως ακρόαση δίσκου που έκανα ποτέ μου. 19 τραγούδια παρακαλώ τα άκουσα μονορούφι. Μουσική πανδαισία πέρα από κάθε όρια από 4 υπερταλαντούχους μουσικούς που τους βλέπεις στη φωτογραφία και λές: ποιοι, αυτοί; Το καλύτερο άλμπουμ όλων των εποχών κατά τη γνώμη μου μέχρι να μου την αλλάξει (τη γνώμη) κάποιο άλλο άλμπουμ.

Προφίλ του τετρατρι.. αυτού τέλος πάντων!

Ουμπέρτο Έκο: Συγγραφέας, Καθηγητής της Σημειωτικής και ..Τετρατριχεκτόμος!Ιδιοφυής ίσως αλλά δεν προσέχει τις ημερομηνίες λήξης!..

Ουμπέρτο "παίρνω ληγμένα" Έκο

Παλιότερα είχα ξεκινήσει να διαβάζω το "Εκκρεμές του Φουκώ". Όταν η βλακεία και η μπουρδολογία έφτασαν στο φουλ και η σημειολογική επιδειξιομανία του συγγραφέα μας τα κανε τσουρέκια το παράτησα. Έχει όμως κάτι χαριτωμενιές..Μια τέτοια θα παραθέσω. Η ιστορία περιληπτικά "τρεις επιμελητές εκδόσεων στο Μιλάνο που εντρυφούν σε απόκρυφες επιστήμες, μυστικές εταιρείες, και κοσμικές συνωμοσίες, αποφασίζουν εντελλώς ανεύθυνα να επινοήσουν ένα Σχέδιο. Κάποιος όμως τους παίρνει στα σοβαρά"(βλέπε οπισθόφυλλο). Σελίς 103 λοιπόν. Δώστε βάση στην πενιά: οι τρεις "φίλοι" μας αντί να σκοτώνουν την ώρα τους πιάνοντας μύγες αποφασίζουν λέει να οργανώσουν την αναμόρφωση της γνώσης. Ιδρύουν τη Σχολή της Συγκριτικής Ασχετότητας όπου θα μελετώνται μαθήματα άχρηστα ή αδύνατα. Τέσσερα τμήματα όλα κι όλα απ' τα οποία αναφέρονται τα τρία(αρχίζει η εμποροπανύγυρις)
Τμήμα της Τετρατριχεκτομίας (η τέχνη του να κόβεις την τρίχα στα τέσσερα)
Μαθήματα του τμήματος: Υγροτομία (η τέχνη του να τεμαχίζεις το ζουμί), Τριχοκατάβαση ( η τέχνη του να τη γλιτώνεις παρά τρίχα-να και κάτι χρήσιμο!) και το αγαπημένο μου.. Μητραδελφοχαιρετιστήρια Μηχανική (σε διδάσκει να κατασκευάζεις μηχανές για να χαιρετάς τη θεία σου!!!)
Τμήμα των Αδυνάτων ή Impossibilia:
Μορφηματική του Μορς, Ιστορία των καλλιεργειών στην Ανταρκτική, Ιστορία της ζωγραφικής στη Νήσο του Πάσχα, Σύγχρονη Σουμεριακή λογοτεχνία, Στοιχεία Μοντεσσοριανής Δοκιμολογίας, Τεχνολογία του τροχού στις Προκολομβιανές Αυτοκρατορίες, Εικονολογία Μπράιγ, Φωνητική του Βωβού Κινηματογράφου, Ψυχολογία του όχλου στη Σαχάρα, Αθιγγανική Πολεοδομία. Πήρατε μια γενική ιδέα βλακείας στον κύβο. Πάντα αναρρωτιόμουν σε ποιους απευθύνεται το βιβλίο. Εδώ που τα λέμε καλύτερα να μη μάθω..

Mε-νού και φαντασία..

Όπως σας υποσχέθηκα ιδού τι περιλάμβανε το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι. Πάρτε λοιπόν χαρτί και μολύβι ή keyboard(!) και σημειώστε. Α μου φαίνεται θα εισάγω νέα στήλη μόνο για μαγειρική!

Πρώτο πιάτο: Μαγειρίτσα με κοτόπουλο

Σαλάτες: - Μαρούλι με ντομάτα, ρόκα, καλαμπόκι, ρόδι, κεφαλοτύρι

- Μαρούλι με κοτόπουλο, μακαρονάκι, καλαμπόκι με σος λευκή

- Λαχανοντολμάδες

- Χτυπητή- Μελιτζανοσαλάτα- Τζατζίκι

- Μπρόκολα ωγκρατέν

Κυρίως πιάτο: - Πήλινο με μοσχάρι, χοιρινό και ζυγούρι

- Αγριογούρουνο με δενδρολίβανο και δάφνη γαρνιρισμένο με πατάτες φούρνου, κυδώνια, κάστανα και δαμάσκηνα

- Κουνέλι γεμιστό με χόρτα και γραβιέρα

Γλυκά: Τούρτα ανανά και η παραδοσιακή billpie να'ούμ!

Wishes, delicious dishes kai synantiseis!

Kαλημέρα και χρόνια πολλά! Ευτυχισμένος ο νέος χρόνος, και ότι με αγάπη επιθυμούμε εύχομαι να γίνει πραγματικότης! Την Πρωτοχρονιά πέρασα πολύ ωραία. Είχαμε καλεσμένους στο σπίτι ξέρετε συγγενείς, σόγια, σογιέλαια κτλ., η mother μου έκανε το καλύτερο τραπέζι της ζωής της όμως (στο επόμενο post θα παραθέσω αναλυτικά το μενού για τις εκατομμύρια νοικοκυρές που επισκέπτονται την ιστοσελίδα:-)) και φάγαμε λαμπρά. Περιττό να πω ότι δεν έφαγα τίποτε άλλο όλη την ημέρα. Το βράδυ τώρα αφού πήγα για ένα καφέ πρώτα να σιάξω βγήκα με την παρέα σε γνωστή pizzarie του Λαγκαδά. Γεγονός της συνάντησης ένα new entry από το κολλητήρι μου Αλέξανδρο που πήρε την γιορτινή άδειά του απ' το στράτευμα και πολύ χάρηκα που τον είδα! Η βράδια κύλησε ήρεμα και κατά τις 12 βρήκα το δρόμο για το τσαρδί όπου και παραδόθηκα στα χέρια του Μορφέως..zzz..zzz..